Miscellanea
-
We śnie
We śnie stoisz przed ścianą w galerii. Oglądasz obrazy, omiatasz spojrzeniem tabliczki. Dzieci grające w kulki, dzieci kąpiące się, dzieci w ławkach szkolnych. Mały skrzypek, dziewczynka z pieskiem, chłopiec z balonikami, ogrodniczka.
-
Atelier
Zazwyczaj potrzebuję dystansu, dlatego maluję w pracowni. Jest tam bardzo dobre światło; zawsze maluję przy świetle dziennym. Pracownia jest miejscem eksperymentów i realizacji sprawdzonych elementów kompozycji.
-
Siedem obrazów czasu wojny
Siedem obrazów czasu wojny w Ukrainie, początku wojny. Siedem obrazów głęboko humanitarnych. Utrzymane w odmiennych tonacjach kolorystycznych, niosą pokłady emocji, uwalniają najgłębsze uczucia.
-
Maurin
Narracyjne malarstwo Katarzyny Karpowicz aż się prosi o literacką opowieść. Pisarka i badaczka literatury Eliza Kącka przyjrzała się wystawie „Maurin” i dopowiedziała historie z kilku wybranych obrazów w przewrotnych miniaturach.
-
Dom Kindermannów
Willę Kindermannów można uznać za dzieło kobiety – Elizy z domu Feder, i za dom stworzony z myślą o dzieciach. Dziewczyna z dobrze sytuowanej rodziny przemysłowców poślubiła młodzieńca z zamożnej rodziny fabrykanckiej, zasłużonej dla rozwoju włókiennictwa w Łodzi.
-
Czy lubi pani Brahmsa?
Scena jest zawsze uwodzicielska - dziewczęca głowa pochylona nad zeszytem nutowym. Wtajemniczona w muzykę. Zaraz zacznie grać.
-
Och, Bébé!
W Galerii Promocyjnej trwa aktualnie wystawa Katarzyny Karpowicz zatytułowana Ludzkie historie. Tytuł jak najbardziej trafiony, bo każdy obraz artystki skłania widza do snucia domysłów, budowania narracji.
-
Od początku
Edward Dwurnik jest tytanem pracy. Ten fakt przeszedł już do legendy. Krytycy sztuki, kuratorzy wystaw, dziennikarze z upodobaniem wymieniają liczby obrazów, które artysta maluje tygodniowo, miesięcznie, rocznie.
-
Pieśń miłosna
W 2017 roku Jacek Łydżba trafił u antykwariusza na stos starych programów operowych, zeszytów muzycznych. Pożółkłe, poszarpane, nadgryzione przez czas, wizualnie wspaniałe, dodatkowo stanowiły zapis historii.
-
Obserwator
Najważniejszy jest ten, kogo na tych obrazach nie widać. Ten lub ta. Stoi gdzieś całkiem niedaleko, na skraju świata i patrzy na nagie ciała, na opuszczonych ludzi, na smutek lub ostatnie chwile radości. Jest spokojny, ma czas, nigdzie się nie śpieszy.
-
Różowa chmura
„Jestem malarką kolorystką” – mówi artystka. I ta prosta definicja powinna nam starczyć za wszystko, za całe tłumaczenie, jeśli w ogóle zechcemy tłumaczyć jej malarstwo, które od pierwszego spojrzenia na płótno po prostu uwodzi kolorem.
-
Prace na papierze - komentarz autorki
Maluję traktując własne zdjęcia jak szkice. Nie lubię rysować w naturze, bo jestem nieśmiała i od razu ktoś podchodzi, o coś pyta. Wolę zrobić zdjęcie i na jego podstawie zrobić sobie szkice w domu.
-
Grand Prix biennale Jeune Création Européenne dla Magdaleny Sawickiej
Magdalena Sawicka otrzymała Grand Prix podczas odbywającego się w Montrouge pod Paryżem biennale Jeune Création Européenne (Młoda Sztuka Europejska).
-
Prace na płótnach - komentarz autorki
Lubię myśleć, że żyjemy w świecie żywych mitów, że opowieści sprzed tysięcy lat są obecne w naszym życiu, choćby pod postacią namacalnych symboli. Często wplatam je w moją twórczość, widzę swoją rolę w przekazywaniu ich dalej i nadawaniu im nowych znaczeń.
-
Rzymskie wakacje
Dla mnie Rzym to pasmo nieskończonych możliwości i zachwytów – możesz zrobić sobie kilkudniową wycieczkę pod hasłem Caravaggio, a innym razem śladami starożytności.
-
Gwasze z Cluny
Mistycyzm i sztuka. Architektura romańska, urok wąskich kamiennych uliczek burgundzkiego miasteczka. Njanowsze prace Krzysztofa Kokoryna to zapis pejzażu Cluny.
-
Wersy wyryte na pucharze z czaszki
Byron ponoć powołał w Newstead Abbey towarzystwo zwane Zakonem Czaszki, samemu przyjmując tytuł Wielkiego Mistrza lub Opata Czaszki. Podczas ceremonii „na wzór dawnych Gotów” przekazywano napełniony winem kielich z rąk do rąk, rzucając liczne ponure żarty pod adresem nieszczęśnika, do którego czaszka niegdyś należała.
-
Studium kumulacji bodźców
Kolorowe rysunki Wiktora Gorazdowskiego to interesujące połączenie formy i treści. Artysta stosuje własne zasady perspektywy i własne zasady budowy obrazu. Wszystko dokładnie rozrysowuje, z precyzją inżyniera. W obrysie wypełnia kształty kolorem, tanimi flamastrami.
-
Zanurzenie
Zanurzenie, ukojenie, uniesienie, oczyszczenie. Koniec i początek – w wodzie, pod wodą, na powierzchni wody i ponad nią.
-
Obraz roku 2001
Drodzy wielbiciele malarstwa Mikołaja Kasprzyka! Z ogromną satysfakcją zawiadamiam Was, że główną nagrodę w konkursie Obraz roku 2001 otrzymał obraz Mikołaja Kasprzyka. Organizatorem konkursu jest magazyn poświecony sztuce „Art & Business”.
-
List
mówię kasiu do ciebie ze środka obrazu i pragnę uwierzyć że wszystko zrozumiesz
-
Martwe natury ze szkłem
Wystawa „Martwe natury ze szkłem” to trochę hołd dla Leszka Nagrabeckiego, dla wieloletniej znajomości, dla zakopiańskich klimatów.
-
Rotterdam, barok i trauma
Twórczość Julii Medyńskiej odsyła widza do odległych epok, często do sztuki holenderskiej. Dlatego osadziłem zdjęcia jej obrazów we wnętrzach z jakimi codziennie mam do czynienia w Holandii.
-
Saligia
Owych tytułowych siedmiu Saligii możemy nie rozumieć w pełni, ale chyba lepiej, jeśli pozostaną lekko enigmatyczne i niedopowiedziane, dając pole do licznych i różnorodnych odpowiedzi. Przecież zostają tytuły i one będą skłaniać widzów do odnajdywania zawartych w tych płótnach etycznych i eschatologicznych treści.
-
100 twarzy Eryka
Chłopcy i mężczyźni – piękni, niewinni i niekoniecznie niewinni mają swojego portrecistę. Tomek Karabowicz wyspecjalizował się w przedstawianiu wizerunków młodzieńców. I robi to w swoim rozpoznawalnym stylu: dużo tu z realizmu Szkoły Wileńskiej, dużo z Neue Sachlichkeit, coś z Caravaggia, coś z antycznego poszukiwania ideału męskiego ciała.
-
Na jedwabnym szlaku
Improwizacje na tematy mitologiczne, czyli wzory na chustach w autorskim komentarzu artysty.
Daniel Zarewicz w poetyckiej frazie objaśnia świat. A jest to świat pełen lekkości i miłości w najbardziej liberalnym wydaniu, świat piękna i spełniających się marzeń.
-
Moje podwórko
Dwurnik namalował obraz „Moje podwórko” w 1994 roku po powrocie z rocznego stypendium w Niemczech. Po pobycie na Zachodzie tym boleśniej odczuwał kontrast pomiędzy europejskim poziomem życia i stylem wschodnioeuropejskim.
-
Atelier
Łukasz Majcherowicz - poważny człowiek. Poważne malarstwo – przemyślane, wyważone. Jego pracownia na warszawskiej ASP jest jak pokój do medytacji, miejsce detoksu po zajęciach z młodzieżą. Studentom wstęp wzbroniony. Samo patrzenie na te obrazy wprawia w trans. Co dopiero ich malowanie.
-
Kadrowanie chwili
Jak okiem sięgnąć - w jego świecie króluje moment. Cokolwiek się dzieje, jest jednakowo ważne i ciekawe, całościowe i równoczesne, warte utrwalenia.
-
Czaszki
Pytania do obrazu: portret czy martwa natura? Jeszcze portret czy już martwa natura? Wspomnienie życia, dowód na ludzkie istnienie czy tylko przedmiot, kość, marność, koniec, więcej nic?
-
Dotyk
Odwaga w pokazywaniu intymności, inności, ułomności, seksu nie jest obliczona na tani efekt, to nie pornografia, to współczesny romantyzm, ciekawość i refleksja nad światem cielesnym jako zamkniętą przestrzenią, nad relacjami miedzy ludźmi – pamiętnik i badania socjologiczne w jednym.
