Design i sztuka
1. Eklektyzm wnętrza. Historia obrazu
Składanka klasyków designu – fotele „Utrecht” Gerrita Rietvelda z lat 30., lekka półka Franca Albiniego z lat 50. i współczesny niski bufet Piera Lissoniego. Tutaj holenderską wyważoną konstrukcję i włoską beztroskę spaja pollockowski obraz Edwarda Dwurnika.
Z typową dla siebie swobodą i pogardą dla konwenansów Dwurnik łączy w jednym obrazie wiele historii, spojrzeń na obraz. Swobodnymi chlapnięciami, strużkami i nitkami farby pokrył swoje wcześniejsze płótno, już dwukrotnie przemalowywane, przedstawiające najpierw galerię twarzy, a potem miasto z diagonalnymi liniami kamienic. Nowe zastępuje stare, przeszłość miesza się z teraźniejszością.
2. Wnętrze z widokiem. W stronę obrazu
Design i sztuka – wzajemne przenikanie się mebli „Tulip” Eero Saarinena i obrazów Edwarda Dwurnika, zacieranie granic, nowa jakość. Prostota obłych form foteli Saarinena, czystość linii i barokowy przepych, rozbuchanie form i kolorów pejzaży Dwurnika, jego ekspresja dzika i poetycka zarazem, zdają się być stworzone dla siebie. Sugestywne i zmysłowe lustrzane odbicia obrazów w blacie stołu wciągają widza w swoją głębię, w tajemniczy zielony, cienisty wąwóz, i w morskie fale zagarniające złotą plażę. Organiczne meble „bez nóg”, obrazy „bez ram” – i wszystko płynie.
3. Przepis na kuchnię. Składniki obrazu
Kuchnia z widokiem na jezioro. W latach 80. niemiecki producent kuchni Bulthaupt wprowadził ideę wolno stojącego „roboczego blatu”, tzw. wyspy, z kuchni przemysłowych do wnętrz prywatnych. Z wielkim Dwurnika krajobrazem o soczystych barwach ta kuchnia to nagłe spełnienie marzeń, mariaż minimalistycznego ducha urządzania wnętrz z maksymalizmem poszukiwań każdego fantasty, miłośnika wzornictwa i sztuki. Funkcjonalizm i wyrafinowana prostota zwieńczone eksplozją czerwonych maków i błękitem tafli wody, zielenią drzew i pogodnym, bezchmurnym niebem. Proste składniki – fantastyczny efekt. Obraz Dwurnika to czysta radość malowania i radość życia, zachwyt nad pejzażem i beztroska szczęśliwego człowieka.
4. Harmonia sprzeczności. Artystyczny gest
Postmodernizm. Jedność w wielości. Różnorodność form, faktur, kolorów. Ikony światowego designu – dwa krzesła LC1 Basculant i sławny szezlong Le Corbusiera z 1928 roku. Powagę ciemnego wnętrza przełamują drobiazgi – jak lekki zabawny zegar George’a Nelsona. Abstrakcyjny obraz Edwarda Dwurnika pieczętuje całość plątaniną barwnych linii świetnie korespondujących z kolorystyką przestrzeni, z formami mebli i żyrandola, z aranżacją czarnej ściany pociętej niebieskimi liniami.
5. Amerykańskie spotkanie. Malarstwo w akcji
Wyobraźnia bez granic, jakość i elegancja. Fotel najsłynniejszej pary światowego designu Ray i Charlesa Eamesów to jeden z tych mebli, które znają wszyscy. Podbija wartość każdego wnętrza. Amerykanie Eamesowie spotykają się tu z iście amerykańską ekspresją Edwarda Dwurnika, który w swoich obrazach inspiruje się action painting innego słynnego Amerykanina, Jacksona Pollocka. Szalone malarstwo gestu jest jednak przemyślane estetycznie. Dwurnik tak jak Pollock „nigdy nie traci kontroli nad tym, co robi”.
6. Mniej znaczy więcej. Obraz wychodzi z cienia
Bez mocnych kontrastów, spektakularnych gestów, natłoku rzeczy – tylko wyrafinowana prostota. Meble i malarstwo podkreślają status miejsca. Czarna elegancka kolorystyka ścian i podłogi, a na tym tle perły światowego wzornictwa i sztuki: fotele, które zaprojektował Pio Manzu, i abstrakcyjna kompozycja Edwarda Dwurnika.
7. Uroda szarości. Kolor ujarzmiony
Komfort, relaks, wytchnienie. Oaza stonowanych barw, miękkich tkanin i wygodnych mebli. Projekty Rodolfa Dordoniego dla firmy MINOTTI to ideał komfortu i piękna. W starannie dobranych elementach wyposażenia wnętrza wszystko gra w absolutnej harmonii. Abstrakcyjny obraz Edwarda Dwurnika doskonale wtapia się w ten świat – w atmosferę ukojenia zmysłów. Tu na dolce vita składa się włoski design i polskie malarstwo.
8. Czerń i biel. Graficzne zagranie
Klasyka gatunku. To zawsze pasuje – czyste zestawienie czerni i bieli. Mocny kontrast, nowoczesny i szlachetny efekt. Wygodne fotele Le Corbusiera, regał na książki (proj. Neuland dla MDF ITALIA), dobra sztuka – i mamy spełnione pragnienie hedonisty. Na białym tle rozpasany obraz Edwarda Dwurnika. Plątaninę ciał, bogatą galerię postaci ujarzmia graficzny czarno-biały koloryt. Polacy bawią się jak świnie? Ale w eleganckich wnętrzach.
9. Zabawa i symetria. Mocne uderzenie malarstwa
Grand Confort Chair Le Corbusiera i obraz Edwarda Dwurnika Berlin Voice – trzy fotele i trzech muzyków z gitarami. Poważne klasyki designu i płótno – pastisz plakatu muzycznego. Cylindry, długie włosy zasłaniające twarze, piżamy – to według malarza atrybuty muzycznej sceny alternatywnej Berlina lat 80. Silny kontrast żółci i czarnego tła. Mocny kolor, rockowa atmosfera. Wzornictwo i malarstwo grają w jednym bandzie.
10. Ukojenie we wnętrzu. Obraz na fali
Turkus i szarość. Wnętrze w tonacji morskich fal – od rajskich wód Karaibów po ciemniejący groźnie, chłodny Bałtyk (meble: Rodolfo Dordoni dla firmy MINOTTI). Do tego morski obraz Edwarda Dwurnika. Rysunek spienionych fal to malarska gra – balansowanie między abstrakcją i figuracją. Znany temat w nowoczesnym, żywiołowym ujęciu.
11. Edward Dwurnik:
Kocham, kiedy obrazy znajdują się w autentycznych wnętrzach. A te tutaj są wręcz ideowe, jak wskazuje tytuł przedsięwzięcia. Piękne, przemyślane, dobrze zaprojektowane. Dziennikarze ciągle pytają mnie o zamiłowanie do luksusu – drogich samochodów, ubrań od znanych krawców, mebli i gadgetów. Przyznaję: bardzo lubię luksus. Jak byłem w przedszkolu czy w podstawówce, to przeczytałem horoskop dla mojego znaku zodiaku, że Barany uwielbiają eleganckie kobiety. To na mnie zrobiło wtedy takie wrażenie, że przełożyłem tę zasadę elegancji na wszystkie aspekty życia i trzymam się jej do dzisiaj.
12. Czysta kompozycja. Pejzaż zimowy
Le Corbusier, Piero Lissoni, Edward Dwurnik, czyli historia o tym, jak w jednym wnętrzu spotykają się Francuz, Włoch i Polak, i co z tego wynika. Zimowy pejzaż i zimowe wnętrze ocieplone akcentami kolorystycznymi fotela, stolika, obrazu. Zestaw idealny – symbioza, dopełniające się akordy. Lekcja stylu w pigułce.
Photographs: Cezary Hładki. Interiors: Basia Dereń-Marzec
