Krzysztof Kokoryn: Wystawy
-
Grudzień 2022
Rzymskie wakacje
Rzymskie wakacje w środku zimy? Krzysztof Kokoryn spełnia marzenia o słońcu, pięknie i włoskim stylu życia. Zamiast biletu na samolot seria rzymskich obrazów.
-
Kwiecień 2019
Pretekst tango
Tematem tej wystawy jest tango, najbardziej zmysłowy taniec świata. Uwodzicielski, seksowny, przepełniony pożądaniem i zazdrością, żądzą władzy i chęcią podporządkowania sobie partnera, ale też tęsknotą za bliskością i miłością. Ona i on, i ta historia, która się dzieje między nimi na parkiecie przez kilka chwil.
-
Listopad 2010
Cały ten Jazz
Portrety muzyków, bandów, instrumentów w wykonaniu Krzysztofa Kokoryna można ogladać w ramach Festiwalu Jazzowego w Leverkusen koło Kolonii. Kokoryn jest świetny w przekładaniu dźwięków, rytmu, atmosfery koncertu na język obrazu.
-
Maj 2009
Nieokiełznany sen nocy letniej
Po ubiegłorocznej retrospektywnej wystawie w bielskiej BWA Krzysztof Kokoryn znowu dostał do dyspozycji przestrzeń, która pozwoliła mu zaszaleć. Tym razem na Słowacji, w Liptowskim Mikulaszu, w Galerii Michala Bohuna.
-
Lipiec 2008
Pozytywne wibracje
Gitarzyści i bębniarze, dzikie zwierzęta, zielona trawka i splątane gaje, a do tego niezła ilość alkoholu (a raczej wspomnienie po nim) – flaszki z kolorowymi nalepkami i energetyczna porcja muzyki. Tak pełnego przeglądu twórczości Krzysztofa Kokoryna chyba jeszcze nie było – w lipcu 2008 roku Galeria BWA w Bielsku – Białej zaprezentowała całe spektrum działalności artysty.
-
Czerwiec 2006
Obraz jest świętem
Krzysztof Kokoryn ma maniery anarchisty. Chociaż jego obrazy kochają europejscy yuppies, nigdy nie dałby się takiemu zaprosić na elegancką kolację. Zawsze wybierze piwo w tanim pubie w towarzystwie studentów i kolegów z Akademii, tych wyklętych i nierozumianych przez mieszczan.
-
Grudzień 1999
Niebieski Ptak
Jestem człowiekiem zapracowanym i nietowarzyskim. Kiedy więc pewnego dnia rozpoznałem siebie w jednym z obrazów Kokoryna, byłem zaskoczony. Znaleźć się w obrazie Kokoryna to przywilej muzyków, wagabundów, knajpianych gawędziarzy i młodych dziewczyn – tak zawsze myślałem.
